In Okinawa, Japan, leven procentueel de meeste eeuwelingen. Hun geheim? Ze blijven werken. Wroetend in fruitbomen, duikend naar vis en schaaldieren én trappen nemend alsof er geen zon meer opkomt.
Sterker nog, Japanners hebben geen echt woord voor pensioen. Ikigai, dat woord hebben ze wel. Vrij vertaald: de reden waarom ik opsta.
Waarom sta jij op?
Het zette me aan het denken. Waarom sta ik het liefst op?
Voor havermout met blauwe bessen? Voor een fiks ochtendloopje in Zeeland – met een shot koffie door je ogen? Of voor die warme knuffel met vrouw en kind? Tot de por komt. Voor dat nieuwe pampertje.
Het hoeft dus niet altijd een bucket list te zijn. Of een ‘fuck it’-list, zo je wil. Soms hebben dertigplussers genoeg aan ikigai. En andere mooie Japanse woorden.
Geert
Ps: Waarom sta jij op? Doe de ikigai-test én laat het me weten. In de comments, op mail, of tijdens een fluks ochtendloopje.
Raad bij woord 
Ik doe niet aan ochtendloopjes. Wel aan shinrin-yoku.
En een ikigai die de vier items van die test combineert (vooral dat van ‘what you can get paid for’): ik ben er bijna. Bijna! 🙂