Zeg eens. Hoe sta jij vooraan als je presenteert? Doe de test. We mean it! Sta recht. En beeld je in dat je aan het presenteren bent voor een groep van je persoonlijke helden.

Wat doe jij met je handen als je presenteert?

• Stijf naast mijn lichaam, natuurlijk.
• Stuurs over mijn borstkas.
• Samengevouwen op mijn rug.
  (Salute me, Colonel McElderly.)
• Of ter bescherming van je edele delen? The infamous fig-leaf position.

Elk jaar testen we dit uit met de studenten. Elk jaar zijn de resultaten erg verdeeld.

De ideale positie

Idealiter sta je een beetje schuin met je handen halfopen. Let wel op: de spreker is het middelpunt, niet de slides. Trek de aandacht naar jou – met intonatie, ritme, lichaamstaal. Laat je publiek niet wezenloos als konijnen naar een lichtbak staren.

Houd je bewegingen functioneel. Durf bijvoorbeeld tellen tot drie en steek je vingers stapsgewijs in de lucht: ten eerste, ten tweede, tot slot. Maar vermijd overdaad en rare tics (die iedereen kunnen overkomen – ontzenuwtips vind je hier). Kom gerust eens naar voren voor een direct contact, of ga een stukje in de zaal.

En als je niet spreekt?

Een moeilijke. Populaire manieren om de tijd te verdrijven zijn:

• ‹‹Boos kijken en heel hard nadenken over wat je straks gaat zeggen.
• ‹‹Lezen op je half gescheurde blad. Wat is het volgende?
• ‹Naar buiten staren. Of naar de grond, je schoenen en het plafond.
• Het klasrecord kauwgom kauwen aanvallen.

Word publiek en film je oefenpresentatie

Het beste wat je kunt doen? Word publiek als je niet spreekt. Kijk de spreker aan en volg het verhaal, of haal de acteur in je boven, en doe tenminste alsof. Want als jij naar je veter kijkt, doet het publiek dat ook. Zet de presentator dus in de spotlight. Met je eyes, eyes. Baby.

En glimlach, verdorie. Vraag feedback aan je publiek én oefen een presentatie in voor de camera. Confronterend in het begin: Praat ik zo? Waarom zit ik zo vaak aan mijn oor?, maar veruit het leerrijkste. Na de flaters. Die van mij vind je onder meer hier. Happy failing!