Maandag 29 juni. 20u – Lamot. Een bomvolle zaal van het mooiste brouwerspand in Vlaanderen is klaar voor de proclamatie. 270 mensen nestelen zich voor een eindfeest om U tegen zeggen. Mijn speech? Die leest u hier:

Goedenavond allemaal,

Ze worden – verdorie – zo snel groot, meneer. Waar is de tijd dat jullie drie – sommigen vier jaar – geleden binnen kwamen bij jullie eerste les SPT? Schrijf- en Presentatietechnieken.

Meteen voelde je dat er talent in die nieuwe lichting zat. Enthousiasme én een flinke scheut plezier. Plezier dat tot volle wasdom kwam tijdens de erg fijne Berlijnreis, ik herinner me vaagweg iets met een onesie… Waar ik gelukkig geen foto’s van bij heb vanavond.

Maar Berlijn was het tweede jaar, en eerst moesten jullie nog over de horde van het eerste jaar. Een moeilijke horde, zeker het examen SPT, vol spelling en grammatica. Toen ik aan Louise vroeg hoe het examen geweest was, zei ze – met stevige frons: ‘Zeker gebuisd, meneer. Zo moeilijk.’ Toch was je erdoor, met meer marge dan je dacht.

En kwamen jullie wonderwel, na een schuchter begonnen, maar stevig afgeronde campagne in het derde jaar aan. Waar jullie kozen voor de mooiste der afstudeerrichtingen: ‘Public Relations & Woordvoerder‘. En waar jullie al snel floreerden in de expert classes, tijdens de stage, én bij jullie eindwerk. Neem bijvoorbeeld Lisa, die nu al werkt bij haar stagebureau voor klanten als Tomorrowland en Vedett. Ze heeft haar diploma – verdorie – nog niet…

De balans? Na drie jaar? Die is voor mij uitermate positief. Wat zeg ik, jullie zijn de fijnste lichting die ik hier in 8 jaar ben tegengekomen. Sympathiek, verstandig én altijd minstens één iemand bereid om met mijn slechte grappen te lachen. Dankjewel, Jasper. De dagen zullen matter worden zonder jou.

Ik kijk er echt naar uit jullie de volgende jaren te zien groeien. Of het nu eerst in aanvullende studies is, of meteen in de ‘world of work’. Ik hoop dat we het contact warm kunnen houden, en dat jullie – wie weet – over een jaar of twee ook een expert class komen geven.

Valerie, Gioia, Guerline, Emma, Christophe, Wissame, Bircan, Louise, Dasja, Stéphanie, Lisa, Lindsey, Ine, Margot & Gea. En velen die ik nu nog vergeet. Ik ga jullie missen.

Eindigen doe ik met de song van ‘The Editors’: ‘An End has a Start’. Vanavond sluiten jullie drie mooie jaren af met een welverdiend diploma, maar starten jullie vooral een nieuw hoofdstuk op. Vol nieuwe mogelijkheden en jong-om-zich-heen-springende kansen.

Laten we daar vanavond iets op drinken.

Heel veel succes.

Geert